مهدی یراحی بیست و یک روز بعد

یه گوشه ی این شهر یه قصه ی کوتاه که کوچه ی بن بست کنار یه ایستگاه
تنها تو با با من همراه تنها تو با من همراه
دردامو گرفتی تا خوب باشه حالم نذاشتی بگیره هوای خیالم
دستات آرامشم داد دستات آرامشم داد
هیشکی نمیبینه بعد از تو میپاشم پر میشم از خالی دیگه نمیتونم شکل خودم باشم
آیندمو بی تو ندیده میفروشم میترسم از دوریت از اینکه برداری دستاتو از دوشم
هیشکی نمیبینه بعد از تو میپاشم پر میشم از خالی دیگه نمیتونم شکل خودم باشم
آیندمو بی تو ندیده میفروشم میترسم از دوریت نرو از آغوشم
تکرار اسمته تموم درفترم این خونه بعد تو میریزه رو سرم
سایت کم شه بارون میشم خاموش میشه آتیشم
هیشکی نمیبینه بعد از تو میپاشم پر میشم از خالی دیگه نمیتونم شکل خودم باشم
آیندمو بی تو ندیده میفروشم میترسم از دوریت از اینکه برداری دستاتو از دوشم
هیشکی نمیبینه بعد از تو میپاشم پر میشم از خالی دیگه نمیتونم شکل خودم باشم
آیندمو بی تو ندیده میفروشم میترسم از دوریت نرو از آغوشم