مهدی یغمایی ماه ماه

جز تو کی بذر
عشقو تو دلم کاشت
همیشه
رازمو نگه داشت
بدیمو دید چشاشو بست
درای بسته رو شکست
کی بیشتر از خودم دوسم داشت
جز تو کی شونه هاش پناه من شد
تو سختی تکیه گاه من شد
تو شب دلشوره راه تو نیمه ی تاریک ماه
کی جز تو ماه ماه من شد
ای عشق من تو مثل معجزه
رسیدی توی شبای نا امیدی
که راهو گم نکرده باشم
ای عشق من من خودمو به تو سپردم
تا هر کجا زمین که خوردم
تو دستمو بگیری پاشم
تموم دلخوشیم تویی امید زندگیم تویی
تو لحظه های بی قراری
تو بدترین ظرایتم شدی شریک خلوتم
چه خوبه که هوامو داری
دلیل حال خوبمی طلوع بی غروبمی
کنار تو پر از غرورم
اگه رو کوه شونه ام نباشه دست تو
مدام نمیرسه به غصه زورم
ای عشق من تو مثل معجزه رسیدی
توی شبای نا امیدی
که راهو گم نکرده باشم
ای عشق من من خودمو به تو سپردم
تا هر کجا زمین که خوردم
تو دستمو بگیری پاشم