مهران نوری سکوت تلخ

وقتی سکوت میکنی به مرز مرگ میرسم.
قطره ی اشکام شاهدن بی تو همیشه بیکسم.
آرامشی به من ببخش ایینه تلاطمم.
جدا شدم از توولی توی نگاه تو گمم.
دچار پرپرزدنم میون دریای نگات.
غروبمو حس میکنم با قرب به شعله ی چشات.
جدایی ازتوساده نیست.توبخشی از جون منی.
دنیامو ویرون میکنی وقتی به فکر رفتنی.
یکی بود یکی‌نبود من دل شکستمو سقف کبود میخوندیم از غم تنهایی توام نبودی ببینی چه شبهایی بایادتو واسه من گذشت و صب شد رو گردو غبار دلت عشق من پرشد یادم نرفته بود طرز نگات گفتی دوسم داری شدم غرق سرابت خدا کجایی که ببینی شدم دربه در ای خدا منم دریای غم اخه چقد سکوت چقد بی کسی ینی تواین عالم نیست فریاد رسی ببینه زجه میزنم خون میبارم به یاد عشقم اره هرشب بیدارم خداروشکر دیگ دلم پوسید ولی قبل مرگش تو دنیا.


عشقشو بوسید...
وقتی تو نیستی قلب من دنیارو ازیاد میبره .
نشون میدم به آسمون که چشم من ابری تره.
وقتی تونیسی اشکامو با چه کسی قسمت کنم.
(بگو چگونه بعد تو به مردنم عادت کنم)۳