مهرزاد و ویتینگ دو رنگی

تو چشمات همیشه دیدم شک و تردیدُ
با هر دفعه اومدن رفتنت این دلم لرزیدُ
بسه دیگه برو نمی خوامت تو رو از این به بعد
از این به بعد دیگه پیش من برنگرد نمی خوادت دلم
برو که خط زدم اسمتُ از همه خاطره هام گلم
بسه دیگه برو نمی خوامت تو رو
تو میگی دوس نداری شب و روزُ به یاد من سر کنی
نه می تونی فکرمُ از سر به در کنی
گاهی دلت میگیره واسه روزای باهم بودن
فکر اینی فاصله رو یه جوری
کمرنگ کنی
از دلتنگی میگی ولی هَوَل شدی تازگیا
حواست باشه رازتُ یه وقت به قلبم نگیا
همه واست خودی شدن غریبه ای فقط با من
دو رنگیه الانتُ کجای قلبم بذارم
رفتنُ بهم تحمیل کردی
می دونم که بر میگردی
اما اینو بدون من دیگه نیستم
اون آدمی که تو تحقیر کردیش
هرچی که بینمون بود تموم
شد رابطه مثل الکل حروم
نبودت برا من بهتره وقتی بودنت بود مثل کارد رو گلوم
نمیره یادم که یادم نمی کردی اصن
بازنده منم باشه برو زور نزن
روت خوبه ولی از درون پر لجن
آدم نمیشی تویی که مسیرات کجن
برو من نیستم دیگه اونی که می خوای
برگش چرخیده
برو من نیستم دیگه برو یکی دیگه رو بکن سر کیسه