مگنتتیک لحظه ی بی بازگشت

پنجره رو میبندم

روصندلی لَم میدم

داره پاییز میاد

تو آغازِفصلِ سردم

خط قرمزو رَد کردم

به باده هر چی جمع کردم

اون روزیکه میخوای نمیاد

فقط چوب خَطو پُر کردم

یه صدایی از درون میگه

داری میری به کوره راه

داری میرسی به یه جاییکه

داره سوزِ تنهایی میاد

یه نگاه پشت سر میندازی

داری پا روی چی میذاری

اون لحظه ی جادویی نمیاد

داری جوونیتَم میبازی

زندگی کُن

واسه یه لحظه ی دیگه

واسه اون لحظه ایکه

قُفله تموم ذهنت

یهو روشن میشه قلبت

انگاریه راهِ دیگه هست

پس میشه ادامه داد

با اینکه شکسته تَنِت

مثه اون لحظه ایکه

تاریک میشه آسمون

اما روشن میشن باهم

چراغایِ توخیابون

واسه کشیدنِ سیگار

بعد دوِ نیمه شب

که نمیبره خوابت

بعد اتفاق دیشب

آره برنمیگرده عقب

اون لحظه ایکه ترسیدی

واسه حفظِ آشغالات

دست اونو پس زدی

آره دیگه از دست دادی

آره دیگه باخت دادی

آره دیگه ازدست دادی

آره دیگه تنها شدی