میلاد اخلاصی زمستون

تموم روزام شبه بی تو
تموم شب‌هام شب غم
دل به گرمای نفسهات
بسته بودم
کنار دریای نگاهت
من چه بیابونی شدم
گم تو ساحل خیالت
شده بودم
زندگی با تو برام خواب شد
شمع‌مون شعله نداشت آب شد
آخرش دیدی که رفتی؟
چشمه‌ی عشقت سراب شد
سرده قلبم سرده پاییزه
اشکه رو گونه‌م که میریزه
بم نگو دوستم داری
وقتی حلقه‌ت روی میزه
تویی که آرومه دلت
منم که خاکستر شدم
می‌سوزم از آتیش عشقت
پر دودم
تو رفتی من مثل زمستون
یه روح سرد و شب‌زده‌م
خیره به عکسات میشم هر
شب و روزم
زندگی با تو برام خواب شد
شمع‌مون شعله نداشت آب شد
آخرش دیدی که رفتی؟
چشمه‌ی عشقت سراب شد
سرده قلبم سرده پاییزه
اشکه رو گونه‌م که میریزه
بم نگو دوستم داری
وقتی حلقه‌ت روی میزه