میلاد پارسا شب تنهایی

قصه از اینجا شروع شد که به هم دل داده بودیم
توى عشق و عاشقیمون خیلى خیلى ساده بودیم
قصه از اینجا شروع شد حسمون عالى نبودش
ولى جاى خنده هامون هیچ کجا خلى نبودش
نه چشم گریه دارمو نه پاى همسفر شدن
یکى یکى خاطره ها اسیر چشم تر شدن
نه غصه اهلى میشه و نه غصه اخر میرسه
عاشق همیشه بى خبر تو هر ترانه بى کس
تو زدى به سیم اخر زندگیمون زیر و رو شد
وسط اینده این دل با گذشته روبه روشد
شب تنهایى شروع شد
شب با تنهایى شروع شد
قصه از اینجا شروع شد
نه چشم گریه دارمو