نیکرام دیوونه شو

ميدونم نميتوني باور كني
چقد عاشقِ زندگي با تو ام
كنارِ تو آرامشم قطعيه
از اينجا تا هرجا بگي، با تو ام
ميدونم نميتوني دركش كني
جنوني رو كه ممكنه سَر بره
دلم از لبِ مرزِ ديوونگي
قراره از اين هم فراتر بره

( ببين حال من تا كجا بد شده
كه صحبت سَرِ از جنون مُردنه
تو هم عاشقم باش و ديونه شو
كه منطق من و عشق و پس ميزنه )۲

هوايي به من ميرسه از تو كه
منِ ابري و دربدر ميكنه
چي تو گوشِ اين آسمون گفتي كه
نميباره اما اثر ميكنه
به قدري دلم گيرِ اين عشقه كه
من و تا خودت تا خدا ميكِشه
كليدِ رسيدن به رويا تویی
بيا تا دري رو به من وا بشه