هومن تویان و طاهر دلم واست پر میزنه

شبا تا صبح بودم کنارت موهاتو میبافتم
ولی الان کجای نیستی من شبا بیتابم
بیا برگرد دوباره با بویه عطره تو مست بشم
وقتی تو کنارمی انگاری من تویه بهشتم
میزنه بارون اروم رویه گونهات
دله منم میره واسه اون خندهات
مثله الماس چشمات برق میزنه
تا یهو می بینمت دلم واست پر میزنه
سرد بود بام تویه دورهمی نمی خندید بام
عصبی کرد منو پوزخنداش دیگه نیست رفیقام دوستن باش
رفتنت قسمت بود چرا دوست داشتنم تهش بمبست بود
همه رابطه ا تش جدایه زندگیم سردو تاریکه
بد حالش تویان تویه خماریته
بگو بینم هنوز میشه دلت تگ برام
یا که نه توخسی مثله قبلنا
مثله قبلنا هنوز دوسم داری
یاکه نه هنوز به خودت شک داری
شک داری که هنوز داستانت اینه
پس بزار برو بهونت براچیه
زندگی بزن ساز نوازش تا عشق کنم
بزار دستاتو تودستام تا حس کنم
وقتی تو کنارمی منو ارومم کن
با بوی عطرت تو منو دیونم کن