وحید رمضانی بارون

تو باشی و هوا ابری
خودم عاشق دلم آروم
تو باشی و لب دریا
قدم زدن زیر بارون
تو که باشی همه موجا
به عشق تو میان ساحل
تو آغوش وا کنی واسم
خودم راضی دلم مایل
داره بارون میباره دلم چه بی قراره
باید باشی کنارم دلم آروم نداره
تو باشی و زیر بارون
نه چتری باشه نه چیزی
تو که میدونی با خندت
همه قلبمو میریزی
میگی آروم دوست دارم
منم هر لحظه عاشق تر
تو که چشمت خود دریاست
منم غرق نگات میشم
داره بارون می باره دلم چه بی قراره
بایدباشی کنارم دلم آروم نداره