پدرام فرهمند تو مثل خودتی

تو صدام میکنی و کر میشم و صدای کسی رو نمیشنوم
هرچی تو فکرم بوده غیر از خوده تورو آتیش زدم
فکر کنم خوده خدا هم اگه تورو بخواد دیگه بهش ندم
تو نگام میکنی و کور میشم و میمونم تو کاره خودم
قبل تو من خواب بودم انگار با تو از خواب پاشدم
هیچوقت اینجوری نمیترسیدم از تنها شدن
تو مثل خودتی مثل هیچکسی نیستی گلم
همه درارو میبندم که رو تو یه در وا کنم
هرکی ندونه، میدونم که تو واسم خوده خودشی
منو نترسون از اینکه بری واسم خاطره شی
..
تکون بده دنیامو، تکون بده این قلبو
نه دیگه نمیشه بدونه تو بخوام این شهرو
شدی مثل یه نقاشی، رو درو دیوارم
خودم بخوامم نمیتونم از تو دست بردارم
تو مثل خودتی مثل هیچکسی نیستی گلم
همه درارو میبندم که رو تو یه در وا کنم
هرکی ندونه، میدونم که تو واسم خوده خودشی
منو نترسون از اینکه بری واسم خاطره شی