پرهام قربانی ای عشق

ای عشق دست از سرم بکش
من خسته ام از همه نوازشت
اصرار تو به دلم بی فایده است
رمق نداره دلم که هی شکست
روزی که پا گذاشتی تو دلم
فکر نمیکردم ازت خسته بشم
آتیش زدی به همه آرامشم
نمیتونم از فکرت رها بشم
ماندم در پیله خودم اسیر
عشقت بر قلب من نهاده تیر
لبریز از غم شده تمام این تنم
بیگانه با خودم از عشق لبالبم
دلکنده از همه یه گوشه زمین
زندونیه غمم زوالمو ببین
بگذر از من بریدم از همه
از حد بگذر ندارم از تو واحمه
چشمم خون است زه گریه ها
روحم شده از تنم جدا
حبسه قفسم چه بی صدا
خونین جگرم اینبار دریاب مرا
یک ماهی ام از دریا جدا
تن خسته و دل شده دگر فنا
لب تشنه آبو در عذاب
دستم بکش و امید بده مرا
ماندم در پیله خودم اسیر
عشقت بر قلب من نهاده تیر
لبریز از غم شده تمام این تنم
بیگانه با خودم از عشق لبالبم
دلکنده از همه یه گوشه زمین
زندونیه غمم زوالمو ببین
بگذر از من بریدم از همه
از حد بگذر ندارم از تو واحمه