پوریا ثبوتی ماه من

یه وقتایی که خورشید و نگاه میکنم
گر میگیرم آتیش به پا میکنم
چون نیستی که دستتو بهم بدی اما دیگه
الان آرومم عکساتو نگاه میکنم
آروم آروم اسمتو صدا میکنم
بالا بالا نزدیک ستاره های آسمونها
ببین چه حالیم با تو بهاری تر
میشم تو شروع میکنی به تابیدن
عشق تو ماه من منو مهتابی کرد
بهشت و تو نگاه تو یه جا دیدم
میخام ببینمت بغل بگیرمت
با قلبی که بی وقفه برات می تپه
قلبی که مثل گل واست میچینمش
باهمه ی وجودم هدیه میدمش
دنیا به دل تو سیاه و سفید
دلم بی تو از من بریده
همه چی با تو میشه رنگی و رنگی تر
تنها نمیرم بدون تو سمت فردا
امید قلبمی هرلحظه، هرجا
باهرکی گفت از جنس سنگی تو، جنگیدم