پوریا پایا دیوار

روبروی حسِ ما دیواره
آسمون واسه دلم میباره
یه نفر به فکرِ تو بیداره
حال هردوتاییمون نابوده

باشه بگذر تو از احساس من
میگی اشتباهه عاشقم شدن
اولین راهِ واسه تو، رفتن
جز ما واسه همدیگه کی بوده؟


زندگی بی تو چقدر بی رحمه
من با خاطراتمون درگیرم
اگه برنگردی خونه سرده
یه روزی با خاطرت میمیرم

من با خاطراتمون درگیرم
من نفس دارم و هی میمیرم
تو خیالم با تو جون میگیرم
شاید اینه همه ی تقدیرم


پشت این پنجره ها میشینم
وقتی رفتنت رو تار میبینم
بغضه توی سینه ی سنگینم
واسه از دست دادن عشق زوده

رفتی و بارون دیگه بند نمیاد
چرا آسمون با من گریه میخواد؟
گریه هات اینو نشونم میداد
راه هردومون بهم محدوده


زندگی بی تو چقدر بی رحمه
من با خاطراتمون درگیرم
اگه برنگردی خونه سرده
یه روزی با خاطرت میمیرم

من با خاطراتمون درگیرم
من نفس دارم و هی میمیرم
تو خیالم با تو جون میگیرم
شاید اینه همه ی تقدیرم