پیمان پاکراد پشیمون

نمیدونم چمه ، تنگه دلم شاید ، نمیدونم ،
غرورم میره زیر پات ، بفهمی من ، پشیمونم ،
پشیمون از غروری که منو برده به ویرونی ،
یه حس بد بهم میگه که این حسو نمیدونی …

به من ، با عشق ، برگرد و منو بکن از این خواهش
سازش ، بکن و بده به این تن خسته حس آرامش
حس آرامش ، حس آرامش …

برای اینکه برگردی ، تو هر کاری بگی هستم ،
تمام من تورو میخواد ، سر و پا و دل و دستم ،
تو شیرین شی منم فرهاد ولی تلخی نکن با من ،
اگه این راه بن بسته واسه من سخته دل کندن …

به من ، با عشق ، برگرد و منو بکن از این خواهش
سازش ، بکن و بده به این تن خسته حس آرامش
حس آرامش ، حس آرامش