پیمان پرهان قلاب

توبیا قلبه یخ زده منو ها کن
توبیا باز این دلو...روبه راه کن
با لحنه همیشگیت... اسممو صدا کن
منو از همه جدا کن
پس بده دلو به من به من به من
راضی ام حتی به کم به کم به کم
توی قلاب چشات گیر افتادم
من واسه روزای خوبمون بهت قول دادم
تارموتم سهله من حتی فکرتم
به هیشکی نمیدم
گفتی میترسی ازاین پرواز
من واسه تو بود پریدم
پس بده دلو به من به من به من
راضی ام حتی به کم به کم به کم
توی قلاب چشات گیر افتادم
من واسه روزای خوبمون بهت قول دادم