کارن دامغانی کافه

هنوزم با خیــال تو
میشینم توی این کافه
بازم این فکر دیوونه
داره رویاتو می بافه
دوتا فنجون رو این میزه
ته یه کافه ی خــالی
چرا دلتنگ تو باشم
تو که تنهایی خوشحالی
سفارش میدم از عادت
دوتا قهوه ی تکراری
ازون تلخاش که میدونم
هنوزم خیلی دوس داری
یه کافه من دوتافنجون
ببین با من چیکار کردی
هنوزم منتظر میشم
با اینکه برنمیگردی
دوباره قهوه مون یخ کرد
دوباره من تو این کافه
دلم بارون میخواد امــا
هوا مثل موهات صافه
خیابون غـــرق آشوبه
هوای دستاتو کردم
حواسم نیست کجا میرم
فقط میرم که برگردم
کم آوردم نمیتونم
فراموش کردنش سخته
اونی که عاشقش بودی
با یکی دیگه خوشبختـه