کاظم بذرافکن امیرالمومنین حیدر

توی هفت آسمون عشق
صدای هو هو پیچیده
خدا نور وجودش رو
تویِ قلب تو تابیده

تو رو اون نوری می بینم
که قبل از آدم وحوا
نه ،اصلا خیلی قبل از اون
تو بودی توی این دنیا

از اول خونده اسمت رو
علی...حق الیقین ...حیدر
فقط هستی تو مولایم
امیرالمؤمنین ...حیدر

خدا هر چی هنر داشته
توچشمای تو جا کرده
دلای عاشقا رو به....
نگاهت مبتلا کرده

تَبارَک خوند برات و بعد
خودش غرق تماشات شد
زمین سایه نشین اون
صفایِ قـــدّ و بالات شد

به ضرب آهنگِ چشمونت
می گرده چرخ این گردون
می باره رحمت از چشمات
شبیه آیه ی بارون

ملائک مستِ میخونه ات
رَدایِ حق رویِ شونه ات
زمین و آسمون هستن
گداهایِ درِ خونه ات

علی اَعلم، علی اَعلا
وَلی و والی و والا
یَدالله و اَمین الله
امیرالمومنین ،مولا

شدی هستیمونو صاحب
تو هر رزمی یلِ غالب
تو تنها کفّوِ زهرایی
علیِ ابنِ ابیـــــطالب

شده ذکر لبم هرشب
امیری یا اَبـَا الزینب
بنازم ناز شستت رو
تو خبیر، باتنِ مرحب

وجودت خیر و اعجازه
توی قلبت پر از رازه
خدا به خلقَتِت... مولا
چه بی اندازه می نازه

توی هر واژه ی قران
به حکمِ هل اتی...کوثر
شکفته آیه ی مدحِ
امیرالمومنین... حیدر