کسری فربد جان لیلی

گل باغ قلبم خونه خراب قلبم
تورو اون میخواد برس به داد قلبم
شال سرخت لرزوند دل مارو کم کم
گل باغم نیومدی به خونم
آتیش زدی به جونم
بدونه تو ‌نمیشه مهربونم
جانِ لیلی تو خیلی به من وفا نکردی
میبینی با این دل خودت چه ها نکردی
جانِ لیلی ولی من دلم پیش تو گیره
گفته تا تو نگی آره اون هیچ جایی نمیره
تا تو لیلا شدی منم یه شیدا شدم
تا تورو دیدمت انگاری پیدا شدم
تو برام نامه نوشتی که منو تنها گذاشتی
تو چرا منو نخواستی
تو همون ماهی من بودی
که توی تنگ من بودی
ولی دریا میخواستی