کیوان ساکت

ازش چیزی نگین دلم براش تنگ شده
شبا عکساشو میبینم چقدر قشنگ شده
قشنگ شده
ساکت
دلم لک زده باز یبار دیگه صداش کنم
بیاد هرچی که دارم قول میدم فداش کنم
نگاش کنم
اگه بیای گذشته هر چی بوده رو خاک میکنم
دست میکنم لای موهات من گره اش رو وا میکنم
توبیای جونمو میدم اینو امضا میکنم
داروندارم رو بگیر من خرج چشمات میکنم
پاتوقم شده کنار پنجره به یادت
خیلی شبا صبح شد و نشد چشام بخوابه
الان یه ساله تو حتی فکرت برام عذابه
اگه بیای گذشته هر چی بوده رو خاک میکنم
دست میکنم لای موهات من گره اش رو وا میکنم
توبیای جونمو میدم اینو امضا میکنم
داروندارم رو بگیر من خرج چشمات میکنم