آرکا احمدی لیلی قصه

رفتی باران زد ، بی تو در این طوفان ماندم
بی جانم ، طاقت بردی تا نامَت را خواندم
بیمارم از دلتنگی ، تو امان بردی جانانم
خرابم بی تو ، در اسیرت عِشق خواهانم
ای لیلی قصه خرابم کردی ، تهِ قصّه جَوابم کردی
اشک نمانده تو با من سَردی ، لیلیِ قصّه هزاران دَردی
لیلیِ قصّه هوایَت دارم ، تب دل که بادم دادم
ای که عشق تو دَردم جانم ، بی تو دِل بیقرارم بازم
کجایی خانه خرابت شدم دل خسته ام
من به عشق و خاطراتت هنوز دلبسته ام
آتشِ جانم ، قرارم تویی تا زنده ام
تا نگارم تویی ، در روی تو بازنده ام
جنونِ عشقِ تو تا آخر عذابم میدهد
هَراسِ دردِ تو انگاری امانم می برد
مانده در خاطر هنوزم نگاهِ آخرَت
مهرِ قلبم آرزو کردم نَیُفتَد از سَرَت