احمد فراهانی بارون

هنوز وقتی که بارون می باره بوی بارون تو رو یادم میاره
فکر قدم زدن تو کوچه های شهر ته کوچه هامونم که دیواره
کاپشن و شال و کلاه تن می کنم می زنم پیاده به جاده و شب حس عشق و جاده خیس و بوی نم
هوای سرد و لبو فروش شهر...

داره بارون می باره تو رو یادم میاره
صورتم خیسه چشهام خیس می باره صدهزار باره
صدای رعد دلخون می شکنه بغض خیابون دله دیوونه ی مجنون پره مثل دل ناودون

شیشه پنجره را باران شست چه کسی یاد تو را خواهد شست گاهی یادت از سرم خواهد رفت باد و باران خاطره خواهد گفت
در این باغ ترک خورده در این پاییز طوفانی بیا سلطان عشق باران فراخوان دل به مهمانی

داره بارون می باره تو رو یادم میاره
صورتم خیسه چشهام خیس می باره صدهزار باره
صدای رعد دلخون می شکنه بغض خیابون دله دیوونه مجنون پره مثل دل ناودون
داره بارون میباره تو رو یادم میاره
صورتم خیسه چشهام خیس می باره صدهزار
داره بارون می باره تو رو یاد من میاره
صورتم خیسه چشهام خیس می باره صدهزار
داره بارون می باره...