احمد ماها بغض

یه بغضِ شکسته ازت یادگاره
چرا خاطراتت تمومی نداره؟
اونی که واسش کم گذاشتی و رفتی
کجایی ببینی داره کم میاره

چرا زندگی با دل من حسوده ؟
توو عمرم یه روز بابِ میلم نبوده
تو بودی خونه غرق شادی بود اما...
الان خونه‌ی درده و غرقِ دوده


خیال میکردم عاشقی ، اما دیگه خیالی نیست
دوسم نداشتی میدونم ، برام جای سوالی نیست


رو احساس من خطِ قرمز کشیدی
چقد خودخوری کردم اما ندیدی
رویِ  تکه‌های دلم  پا گذاشتی 
چه راحت از عشقم  به نفرت رسیدی

چرا زندگی با دل من حسوده ؟
توو عمرم یه روز بابِ میلم نبوده
تو بودی خونه غرق شادی بود اما
الان خونه‌ی درده و غرقِ دوده


خیال میکردم عاشقی ، اما دیگه خیالی نیست
دوسم نداشتی میدونم ، برام جای سوالی نیست