اردلان سیستانی لبخند

خوشا فصلی که دور از غم ، همه که شونه وا شونه
دست وا دست سایه وا سایه
شارفته خانه وا خانه
بدو پیشُم بدو پیشُم
بدو ای نوشُم و نیشُم
بدو ای آخرین عشقُم
دواداره دل ریشُم
خزانِ زرده ایسالون نوبتی تمُنِن
بهار از راه ارسیدن زندگی چه جانن
بیاین واهم بشیم یاور
همه همراه و هم باور
دلُن راه شو بشه واهم
جدا نبود دل از دلبر
خوشا روزی که دور از غم ، همه که شونه وا شونه
دست وا دست سایه وا سایه
شارفته خانه وا خانه
خزان زرد ایسالون نوبتی تمنن
بهار از راه ارسیدن زندگی چه جانن