بیژن زارع بیداد

به تو دل بستم نکنم باور
نرسد دستم به توام آخر
که شود چشمم ز خیالت تر
گذرد آب از سر
نکند ما را ببری از یاد
نکنی یارا به دلم بیداد
نکنی بیداد نبری از یاد
ندهی بر بادم
هوا هوای عشق تو
دلی که دادمش به تو
به غم مینداز
خدا خدا کنم اگر
دعای من کند اثر
ببینمت باز
هوا هوای عشق تو
دلی که دادمش به تو
به غم مینداز
خدا خدا کنم اگر
دعای من کند اثر
ببینمت باز
پنهان شد مه تابانم
ابری شده چشمانم
گریانم
میدانم شود شبی مهمانم
همان که هم درد است هم درمانم
پنهان شد مه تابانم
ابری شده چشمانم
گریانم
میدانم شود شبی مهمانم
همان که هم درد است هم درمانم
هوا هوای عشق تو
دلی که دادمش به تو
به غم مینداز
خدا خدا کنم اگر
دعای من کند اثر
ببینمت باز
هوا هوای عشق تو
دلی که دادمش به تو
به غم مینداز
خدا خدا کنم اگر
دعای من کند اثر
ببینمت باز