جاوید جولانی محتاج

جان من بی تو دگر تاب و توانم می‌رود
بعد تو قلب مرا، غصه هایت می درد
دل من آشوب و حال تو خوب
این چه رسم با وفایی بود؟

قلبم به تو شده محتاج
تمام جان من اِی
برای من فقط باش
بی تو خزون و پاییزه
اشکهای لعنتی میریزه
بی تو جهانِ من خاموش و غم انگیزه


از بعد تو دل یه حالیه
قلبت پر بیخیالیه
شاه دل من چه کاریه
این دوری
سردی و شکسته شد پرم
میری و نمیشه باورم
گفتی که غمارو از دلم
میشوری

قلبم به تو شده محتاج
تمام جان من اِی
برای من فقط باش
بی تو خزون و پاییزه
اشکهای لعنتی میریزه
بی تو جهان من خاموش و غم انگیزه