جواد برزنونی گل من

نگو چشمات کو گل من
توی این تاریکیه شب
پیچیده عطر تن تو
شوق من افتاده رو لب
نگو پاهات کو گل من
توی این زندون دنیا
بغلم کن با سکوتت
پا میذارم توی رویا

من واست پروانه میشم
اگه میتونی بسوزی
واسه این دیونگی هام
دلت تنگ میشه یه روزی
من از دست تو دلگیرم
دارم از شهر تو میرم
ازلب سرد سیگارم
جای تو بوسه میگیرم

بشنو این قصه گل من
قصه ی پاهای پرگار
قصه از سرگیجه دارم
دور من پیچیده این مار
نگو دستات کو گل من
بده بستونه این دنیا
واسه من چیزی نمونده
به جز این زخمای زیبا

من واست پروانه میشم
تونمیتونی بسوزی
واسه این دیونگی هام
دلت تنگ میشه یه روزی
من از دست تو دلگیرم
دارم از شهر تو میرم
ازلب سرد سیگارم
جای تو بوسه میگیرم