حامد پارسا دلتنگی

برو چشمامو میبندم
رو هر چی حس ازت دارم
اگه حتی بخوای باشی
خودم دیگه نمیزارم
اسیرم توی بن بستی
که بالاش اسمونی نیست
خدایی که ازت ساختم
به این نامهربونی نیست
دارم میمیرمو بازم
با قلبم داری میجنگی
چی میفهمی از قلبم
از این احساس دلتنگی
منو جایی رسوندی که
به چشام حتی بدبینم
برو که بعد از این دیگه
سر راهت نمیشینیم
حیف اون احساسی که باختم اسون
باشه برو قلب منو دیگه نلرزون
سوختم و ساختم تو ندیدی منو
بیا زمانی که شدی بازم پشیمون
دارم میشمارم این روزای تلخو
با تقویمی که هر برگش عذابه
یه دنیا مردم از این بیکسیو
چقد خستم من از بختی که خوابه
از اون وقتی که ابرا دوره کردن
تموم اسمونه تو چشاتو
الان چند وقته خورشیدو ندیدم
تو پنهون کردی حتی رد پاتو