حامد گل محمدی چشمام به راهت

چشمام به راهت بود و شب هام
از غم بی اعتنائی هات سحر شد
وقتی نبودم پیش نگارم
یارم به پای دیگرون موند همسفر شد
من غصه خوردم کسی نفهمید
بغضم شکستو دنیا می خندید

چشمات اسیر چشمی دگر شد
این عشق دیرین حیف بی ثمر شد

چروک پیشونی من برای عشق
عشقی که پژمرده کنه بی سرنوشته
این زندگی که تو واسه من گذاشتی
تویی که بودی واس من مث فرشته
چقدر بگم از اون شبای بی قراری
حالم پریشونه و تو خبر نداری
حالم پریشونه و تو خبر نداری

چشمام به راهت بود و شب هام
از غم بی اعتنائی هات سحر شد
وقتی نبودم پیش نگارم
یارم به پای دیگرون موند همسفر شد
من غصه خوردم کسی نفهمید
بغضم شکستو دنیا می خندید