حجت حسینی سایه

گذشتن از تو واسه من هنوزم سخت ترین کاره
قدم هام بی هدف میرن فقط این "سایه" همرامه
گذشته برنمیگرده
با اینکه اومدی این بار
مگه یه مرده میتونه بره بازم رو چوبه دار
هرکجا اسم تو بردن
کنارش اسم من هم بود
کنار بودن با تو همیشه یک نبودن بود
یه بودن
از جنس رفتن
خنده هات مرهم من بود
واسه تو حس من کم بود
واسه تو حس من کم بود

یه ریشه مونده از این عشق
که شاخ و برگشو چیدی
زمین خوردم کنار پات
تو واستادی و خندیدی
تو فکرت
رفتن و بردن
منم دیگه کم اوردم
تو رفتی .... اخرش چی شد ؟
هنر نیست
عاشق و بردن