حسین طالقانی عشق دردانه

عشق دردانه ام
مرحم جان من
کی شود گوشه چشمی کنی مهمان من
دل دیوانم
سر و سامانم
گر شوی دور ز من مست و پریشانم
...
ای پری روی مه روی زیبا صنم
آن که جانش ببخشد به جانت منم
عاشقت هستم و این عشق به جانم رود
جانم جانم جان..
...
از تو چه پنهان این حال خوش از روی ماه تو الهام بگیرد
هرچه شود روزی بین من و تو هرانچه که حسود است بمیرد
از رخ زیبایت گرمی بازارت هرچه بگویم نشود فاش
من که به تو دادم این دل فرهادم باز تو شیرین دلم باش