حمید شمیرانی مرد خسته

یه مرد خسته کنار دیوار
داره میخونه دلخسته و زار
تو دست زخمیش گیتاری کهنست
صداش تو بغضه غروب جمعست
یه پاره دفتر ترانه هاشه
اینا تمومه سرمایه هاشه
تنها رفیقش همین گیتاره
که روی زخماش مرحم میزاره
یه سقف یه سقف که تو رویاشه
تو آینه رد یکی باهاشه
غریبه ای که نشسته تو جاش
خورشید رو قاپید از توی دستاش
یکی هست یکی درا روش بستست
اون از روزای هفتگی خستست
نه مست و هوشیار نه خواب و بیدار
یه شب مهتاب ماه رفت سر دار
گفت آرزوهات کوچه به کوچه
دفن زیر اون باغ آلوچه
عمو یادگار سر هر کوچه
داره میشکنه تار و کمونچه
هنوز نمیره مرده به مرده
فانوسه خاموش نفتا رو خورده
یه مرد یه مرد داره میخونه
هوای جمعه باورن خونه