سجاد جوادی نیا با من بمان

جان منو درمان منو
تو مرهم درد دل بیمار منو
ماهرخم میبرد رخت
هوش از سر دیوانه فرهاد منو
من که برایت ، جان میدهم
از روح تنم حق دلم نیست
اینگونه که اشفته شود
صبر و قرارم ، ارامش جانم
عاشقت منم ، ماهرخ من
درکم کن و عاشقم بمان
راه ندارد ترک من بی نام و نشان
این همه اصرار چشم تو و انکار
ولی با من بمان ای نامهربان
جان منو ، درمان منو تو مرهم درد
دل بیمار منو ماهرخم
میبرد رخت هوش از سر دیوانه فرهاد منو
صبر من با تو سرامد دل تو رام نگشت
بس که دل میبری و در پی دلدار نگشت
تو همانی که دلم بند دلت تا به ابد
پس بیا و تو بمان ماندنتم بی برگشت
یا نرو یا که بمان بی تو امان از دوری
بعد تو ماند برایم غصه و رنجوری
رفتی و بی تو پریشان شده احوالم
تاب یک لحظه ندارد دلم از دوری
جان منو ، درمان منو تو مرهم درد
دل بیمار منو ماهرخم
میبرد رخت هوش از سر دیوانه فرهاد منو