سپهر جانان فریبایی

برق نگاه اولت منو وابستت کرده
نمیدونم چیکارکردم که منو قابل نمیدونی
این بی اعتنایی هات دیگه خستم کرده
خوش قدو بالایی ، وای که چقدر رعنایی
چقدر تو زیبایی ، تو فریبنده من هستی
دلم میخواد یچیزی بهت بگم ، اما
میترسم به من جواب سربالا بدی
به دلم میگم دندون به جگر بزار
شاید یروزی جواب نامه هام رو بدی
خوش قدو بالایی ، وای که چقدر رعنایی
چقدر تو زیبایی ، تو فریبنده من هستی
سرکوچمون انتظارت رو میکشم
نمیدونی چقدر سخت انتظار کشیدن
دوست دارم وقتی میای ازت
بدون دردسر جواب مثبتت رو بشنوم
آرزویی بجز تو ندارم
واسه چشمای سیاهت بمیرم
وقتی سربازیم تموم بشه
واست نازنینم عروسی میگیرم
خوش قدو بالایی ، وای که چقدر رعنایی
چقدر تو زیبایی ، تو فریبنده من هستی
رد بوستی می کنار تی بو مر مست کوده
برق تی نیگاه اول مر وابسته کوده
من ننم چی بوکودم کی مر قابل توننی
تی ا بی محلیان پاک د مر خسته کوده
خوش قدوبالایی وای تو چی رعنایی
چنقده زیبایی تو می فریبایی
دوست دارم ایچی تربگم ولی
ترسمه جواب سربالا بدی
دیل گم بنه تو دندان به جگر
شایدم جواب می نامه فدی
خوش قدوبالایی وای تو چی رعنایی
چنقده زیبایی تو می فریبایی
کشمه تی انتظاری کوچه سر
خیلی سخته انتظاری د آخر
دوس دارم وقتی ایی بیشنومه
تی جواب بعله ی بی دردسر
من بجز تو آرزویی نرمه
من تی او چشم سیا ر میرمه
هتو سربازی میشین تومام به
تره نازنین عروسی گیرمه
خوش قدوبالایی وای تو چی رعنایی
چنقده زیبایی تو می فریبایی