سینا فردوسیان بی معرف

منم و تنهایی تو هوای دو نفره
چی باعث میشه فکر تو از سر من نپره
هرکی میپرسه ازم آخه این چه حالیه
میگم که داستان بی تو بودنم مفصله
فکرای عجیب غریب شب و روزا تکراری
تو که نباشی زمان نمیگذره انگاری
تو جای من نبودی ندیدی
چه حالیه تموم زندگیتو دست یکی بسپاری

چی باعث شد بی معرفت همه چی یادت بره
واسه تو قید خودشم بزنه کی حاضره
مثه من کی میتونه دروغاتو باور کنه
خیلیا گفتن اگه میخواد بره بزار بره
ولی من به خاطرت تا آخرش صبر کردم
خیلی سخت بهم گذشت اما یه جور سر کردم
تا شاید احساس تو یه روز به من عوض بشه
اما این راهی که رفتمو باید برگردم

یه سکوت مبهم و چشام به در حلق آویز
روزا میگذره چرا رد نمیشم از پاییز
یه علامت سوال تو سرم و میدونم
به تو بد نمیگذره اونجا دلت تنها نیست
حتی چراغا رو دلم نمیخواد وا بکنم
میخوام تو تاریکی هر روزم و فردا بکنم
دوا نمیکنه هیچ دردی رو برگشتن تو
ترجیح میدم با نبودنت مدارا بکنم


چی باعث شد بی معرفت همه چی یادت بره
واسه تو قید خودشم بزنه کی حاضره
مثه من کی میتونه دروغاتو باور کنه
خیلیا گفتن اگه میخواد بره بزار بره
ولی من به خاطرت تا آخرش صبر کردم
خیلی سخت بهم گذشت اما یه جور سر کردم
تا شاید احساس تو یه روز به من عوض بشه
اما این راهی که رفتمو باید برگردم