علی خدیش پرستار

آجر به آجر دلم لرزید تورو دیدم
با تیر چشمات زدی دقیق چپ سینم
این آدمو بردی کما خوابتو میبینم
بوی تورو میده همش شونه آسینم
موهاتو که میریزی روی صورتت من غش
میخندی که ناز تر میشی آخر میمیرم تش
انقد قشنگ حرف میزنی هرچی بگی من چشم
مثه یه دمنوشه نگات خوش طعمو آرام بخش
بله ،دلت دله منو میبره
چشام نازتورو میخره
بگو دیگه جلو همه
دستای تو مال خودمنه

پرستار دلت میشم
خودم آب و گلت میشم
مثه پروانه روی گل
اصلا بالو پرت میشم
خودت میبینی که تش من
بهت دنیامو میبخشم
کجا بودی تا الان که
باید دورتو میگشتم