فرهاد سیدی شال

غم گرفته روزگارم زخمی م ادامه دارم
ماه من تو آسمون نیست شب نانجیب تارم
ساحلم پر از قدم هات شال تو هنوز رو آبه
تو تموم نمیشی هرگز عطر تو یه شعر نابه
غروبا میرم تو ساحل از خودم گذشته کارم
کاش میگفتی با کدوم موج برمیگردی باز کنارم

غم گرفته روزگارم
زخمی ام، ادامه دارم
ماهِ من تو آسمون نیس
شبِ نانجیب و تارم

ساحلم پر از قدم هات
شالِ تو هنوز رو آبه
تو تموم نمیشی هرگز
عطرِ تو یه شعرِ نابه

بعدِ رفتنت صدف ها
از تو آب بیرون نمیّان
موج و مرغ دریا قهرن
ماهیا قصه نمیخوان

انگاری که قلبِ ساحل
غروبا همیشه تنگه
دیگه بعد تو نمیگن
جنسِ قلب صخره، سنگه

غروبا میرم تو ساحل
از خودم گذشته کارم
کاش میگفتی با کدوم موج
بر میگردی باز کنارم

جنس صدات خوبه ادامه بده

صداتو همیشه دوست داشتم خوشحالم که صداتو شنیدم موفق باشی