فرهاد قایدی خدا

ای روح و جان من
چشمم از نور تو روشن
ای که امکان نداشت
بی تو از غم دل بریدن
زیبای بی بدیل
عالم از درک تو عاجز
من عاشق می شوم
با تو آری بی تو هرگز
دور است از جان و تن
درد تنها شدن
تا هست
یادت
با من
در من هستی و من در آرزویت به جستجویت
از هر سو می روم دلم مرا می کشد به سویت
ابر و باران و کوه و دشت و صحرا و رود و دریا
در این ها دیده ام نشانه های بزرگی ات را خدا
تو خدا تو خدای مقدسی
که به داد دل همه می رسی
به بزرگی و پاکی تو کسی نیست
تو خدا تو خدای دو عالمی
که به درد دل همه مرهمی
به خدا که به غیر تو محرمی نیست
تو خدای منی خدای من