ماهان خدادوست بغض

سه صبح دوباره مُرد
این تنِ خسته وقتی چشام بهت خورد
یهو بغض تو گلوم گره خورد
از وقتی دیدم رفتارامون به هم نمیخورد
اصلا فراموشم کردی و من فراموشت باشم
تو دوس نداشتی دره گوشِت هم آغوشت باشم
اصلا قول میدم که برم و یه جور دیگه باشم
میسوزم قطره قطره مثله قطره های یه شمع
اینا تقصیره تو نبود اصلا تقصیره زمونس
تو عوض شدی و رفتاراتم پره بهونس
هی کج میکنی راتو بیبی اخم میکنی واسم
من این مدلی عشقمونو اصلا نمیخواستم


گفتی میرم ولی عیب نداره بیبی
بدون دوست دارم تورو آخه خیلی
شب و روزم شده بدون تو دلگیر
منو ولم کردی نداره خب عیبی
گفتی میرم ولی عیب نداره بیبی
بدون دوست دارم تورو آخه خیلی
شب و روزم شده بدون تو دلگیر
منو ولم کردی نداره خب عیبی


سوختم واسه تو خودمو باختم
تو شهره رویاهای خودم آرزو ساختم
باهمین دستای خودم موهاتو بافتم
اصلا کجا رفتی که قلبمو شکافتم
فک کنم یادت نمیاد
شبا تو خوابت نمیاد
بد بودن بهت نمیاد
درنیار اداشو زیاد
میدونی دلم نمیاد
تو شدی کلافه زیاد
همش تو قیافه ای بام
همش تو قیافه ای..
من عادت دارم به تنی که قلبش ازم سرده
این پرسه های لعنتی منو دیوونه کرده
تو کجای این قصه بودی اینجور شدی خسته
حله یادت نمیاد خوش باشی نشی ازش خسته


گفتی میرم ولی عیب نداره بیبی
بدون دوست دارم تورو آخه خیلی
شب و روزم شده بدون تو دلگیر
منو ولم کردی نداره خب عیبی
گفتی میرم ولی عیب نداره بیبی
بدون دوست دارم تورو آخه خیلی
شب و روزم شده بدون تو دلگیر
منو ولم کردی نداره خب عیبی