مجال سیری چند

آهای دست فروش فریب سیری چند؟!
و نان یک شب هر نانجیب سیری چند؟!
بپرس از خودت اما نه خوب می دانی
دو دست مانده درون دو جیب سیری چند
برای پینه و طاول مَظَنِّه ات چند است
چه مرهمی و دوایی، طبیب سیری چند؟
شکسته دل ما مال ما ... به ضعم شما
نوای ناله ی اَمَّن یُجیب سیری چند
بگو که باز نکاود به بیستون فرهاد
که عشق و وصل و فراق و حبیب سیری چند
چه ساده از سر قبر شهید می گذرید
که خون مانده به روی صلیب سیری چند
بگو جریمه بهای توقف بیجا
به پای عاریه ی یک غریب سیری چند؟
چقدر بازیتان سرد و خالی از لطف است
تمام قیمت خون رقیب سیری چند؟
دلم گرفته ز اشعار شاعران شما
شعار و شاعر و شعر و ادیب سیری چند
ز بس که معده تان سهم سیب بلعیده ست
صد البته رفقا بوی سیب سیری چند
بپرس رهگذران را اگر به تورت خورد
نگاه خالی این بی نصیب سیری چند؟
و باز خامُشی اما دوباره می پرسم
آهای دست فروش فریب سیری چند؟