مجتبی آرتام هفت خوان عشق

خنده داره اون که روزی عاشقت بود میره و تنهات میذاره
تیکه پاره میشه قلبی که واسش آروم نداره
دل نمیدونه که خواب یا بیداره
گریه داره به در لعنتی خشک شده نگام چشم‌انتظاره
یه قماره عشق و عاشقی دیگه فایده نداره
زندگی فقط (همش) بلا سرم میاره
من‌ که ازهفت خوان رستم واسه عشق تو گذشتم
دل به هرکسی که پا گذاشت تو خاطرم نبستم
باید از اولشم میفهمیدم عشقت دروغه
توی آسمون من ستاره تو بی فروغه
یه سواله بی جوابه چرا بی بهونه عاشقت شدم من
با تو بودن یه سراب چجوری به رسمت عاشقی کنم من
خودمو به آب وآتیش میزنم فایده نداره
میخوام آروم‌ بشم‌ اما دل تنگم نمیذاره
یه جوون خیلی پیرم نمیخوام تو برزخ عشقت بمیرم
بی تو از زندگی سیرم باید انتقاممو از کی بگیرم
من‌ که ازهفت خوان رستم واسه عشق تو گذشتم
دل به هرکسی که پا گذاشت تو خاطرم نبستم
باید از اولشم میفهمیدم عشقت دروغه
توی آسمون من ستاره تو بی فروغه