مجید واحدی حسادت

دیدن چشمات دوباره
جون میده به خاطره هام
مردن من آرزوته
در نمیاد دیگه صدام
یه کاری کردی تو تنم
فقط غم و خستگیه
من دارم اینجا جون میدم
حواس تو پیش کیه

داره حسودیم میشه به اونیکه میمیری براش
اونیکه عطر تن تو پر شده توی لحظه هاش
واسه ی داشتن چشاش حاضری دنیاتو بدی
اونیکه دوستت نداره هرجا بخواد باهاش میری

میدونی آغوش تو
برای من دامِ بلا بود
مثل اون پرنده ی
زخمی تو آسمون رها بود
نه می دونست که باید
چیکار کنه کجا بره
که اسیر باد و بارون
نشه به فنا بره

داره حسودیم میشه به اونیکه میمیری براش
اونیکه عطرِ تن تو پر شده توی لحظه هاش
واسه ی داشتن چشاش حاضری دنیاتو بدی
اونیکه دوسِت نداره هرجا بخواد باهاش میری