محسن میرزاده و علی میری لاله

گل اندامی و گُل،گل لاله لاله
گل لاله لاله
ودسمال شامی گُل،گل لاله لاله
وَرکَو ژَمالهَ
تو لهَ آلیِگ جی و از آلییَگ یِن
چند هیو و ساله
مهِ دل دایهَ تهَ و تو دلبری مِن
گل لالهَ لالهَ
🧡💛❤️
گل لاله لاله
شیرین غزالهَ
نازدار گُلا مِن ،الِلهِ و بژن وباله
ناز دار گلا مِن،الِلهِ وَرکَت ژَمالهَ
🧡💛❤️
گلا گل بینا مِن،زلفا کمندهَ
واخ گو چه رندهَ
وَ بِسگان موری گهَ،زلفان و مِن دَ
پوری بلندهَ
تو شیرین لیوی و ناوی ته قندهَ
عاشق پسندهَ
قَلِندا تهَ چیه؟...نازی تهَ چندهَ؟
گل لالهَ لالهَ
🧡💛❤️
گل لاله لاله
شیرین غزالهَ
نازدار گُلا مِن ،الِلهِ و بژن وباله
ناز دار گلا مِن،الِلهِ وَرکَت ژَمالهَ
🧡💛❤️
وَ آوِ گانییان،گل لالهَ لالهَ
گل لالهَ لالهَ
چاوی دلداری مِن گانیِ زلالهَ
لیوَگ وَ خالهَ
ناتا هیوهَ گل و لهَ دورهِ شالهَ
چه وهَ جمالهَ
وی شالی اوریشم تاو دا شمالهَ
گل لاله لاله
🧡💛❤️
گل لاله لاله
شیرین غزالهَ
نازدار گُلا مِن ،الِلهِ و بژن وباله
ناز دار گلا مِن،الِلهِ وَرکَت ژَمالهَ
🧡💛❤️
گلی دیدم که اقبالش بلنده
زلفش کمنده
خودش ساده ست ولی مشکل پسنده
مشکل پسنده

🧡💛❤️
خداوندا ،تو تنهایی...میدونی
آره...میدونی
که عاشق تاب تنهایی نداره
دل بیقراره
❤️💛
ترجمه:
قد و بالایت چونان گل است،با دستمال شامی در دست از خانه بیرون میزنی.
سالهاست که تو آنسوی کوهستان منزل داری و من در اینسو.من به تو دل بسته ام تو دلبر منی.
💛💚❤️
ای گل لاله ام.ایرشیرین غزال رعنایم.ای گل نازدارم و خوش قامت ام.خدایا شکر و سپاس که گلم از خانه بیرون زد‌
❤️💚💛
دلبر ،گل بوی من زلفی کمند داری ،وه که چه شایسته.بر گوشه ی زلف زیوری آویخته ای.سخنانی شیرین چون قند داری.شیربها و مهریه تو چقدر قدر و قیمت دارد؟ای گل لاله.
💛💚❤️
ای گل لاله ام.ایرشیرین غزال رعنایم.ای گل نازدارم و خوش قامت ام.خدایا شکر و سپاس که گلم از خانه بیرون زد‌
❤️💚💛
بر حاشیه رود گل لاله روییده.چشمان یارم چون چشمه زلال است.با خط و خالی زیبا.مثل ماهی پیچیده بر شال سرخ است یار من.چه زیباست در واقع.
نسیم شالش را تکان می دهد باز هم.گل لاله ام را

💛💚❤️
ای گل لاله ام.ایرشیرین غزال رعنایم.ای گل نازدارم و خوش قامت ام.خدایا شکر و سپاس که گلم از خانه بیرون زد‌.