محمدرضا سهرابی مسکن

عشق جانم ،دل من از دوریت آروم نداره
عالم و ادم ،خیره شدن به چشمای سیاهت
آروم ، قفلی میزنم رو عکسامون
پرسه های تو خیابون
دوتایی زیر نمه بارون
مسکنه صدای قلب تو واسم
انقلاب کردی که تو تو دل ما بازم
بارون میباره ، رو چشای نازت
دورت بگردم ، من دلی می خوامت
چشمای تو چی داره
هی سر به سرم میزاره
صورتت ماهه و
اون دو تا چشات ستاره
عشق من همونه
نشون به اون نشونه
تو که میدونی نباشی
میشم دیوونه