محمد مسعودی فر قله قاف

ماجرا داره این دل باچشای تو
محاله روزی بیاد کسی جای تو
قله ی قاف هم هستم پا به پای تو
نمیشه این آتیشه عشق توخاموش
حتی واسه یک شب هم بشی فراموش
منو مثل موهات ننداز پشت گوش
می سپاری به خزان سبزی باغ وچمنم را
توهمان درد عجیبی که گرفتی بدنم را
اولین روز من خانه و کاشانه گرفتی
بعد از آن شهرو دیارم حال خواهی وطنم را
توچه کردی بادلم که هرجاپامی زارم چشای تو روبه رومه
ولی هرکاری کنی یاهرجایی بری این دلم باتو می مونه
می سپاری به خزان سبزی باغ و چمنم را
تو همان درد عجیبی که گرفتی بدنم را
اولین روز من خانه و کاشانه گرفتی
بعد از آن شهرو دیارم حال خواهی وطنم را