محمود نیکو تکیه گاه

با تو غصه های دنیا
پشت ابرای سیاهه
وقتی دستاتو میگیرم
شب من تو مشت ماهه

بهترین ترانه هامو
از لبای تو شنیدم
تا رسیدن به یه رویا
من تو رو ادامه میدم

با تو این خونه ی نقلی
واسه من قلعه ی رویاس
قلعه ای که واسه این مرد
بهترین نقطه ی دنیاس

نور چشمای تو رو
با ستاره ها عوض نمی کنم
کل دنیا می دونه
تو رو با دنیا عوض نمی کنم

واسه مرد بی نفس
زن ِ قصه های دلبرانه ایی
تا همیشه تا ابد
واسه من یه شعر عاشقانه ایی

میشه بی دغدغه با تو
یه خیابونو قدم زد
میشه زیر چتر عشقت
یه زمستونو قدم زد

حس دستای نجیبت
مطمئن ترین پناهه
بودن تو تا همیشه
واسه من یه تکیه گاهه

نور چشمای تو رو
با ستاره ها عوض نمی کنم
کل دنیا می دونه
تو رو با دنیا عوض نمی کنم

واسه مرد بی نفس
زن ِ قصه های دلبرانه ایی
تا همیشه تا ابد
واسه من یه شعر عاشقانه ایی