مرتضی حمیدی رسمش نبود

هر شب با فکر تو بی خواب و بی تابم
رفتی نبود تو گند زد به اعصابم
تو فکرتم هر شب هی پشت هم سیگار
هی خاطراتمون میشن سرم آوار
رویامو سوزوندی بدجور زمین خوردم
بی اعتنا رفتی باختم بد آوردم
هوای بی هوای تو از پا در آورده منو
رفتن بی صدای تو تا پای مرگ برده منو
بی چاره قلب عاشقم پر شده از زخم و ترک
رو زخمای کهنه من با رفتنت زدی نمک
رسمش نبود بیایو دل خوشم کنی
با رفتنت داغون و زجر کشم کنی
قرار نبود که بین ما فاصله و دوری باشه
نباشی با حسرتت زندگیم از هم بپاشه
هوای بی هوای تو از پا در آورده منو
رفتن بی صدای تو تا پای مرگ برده منو
بی چاره قلب عاشقم پر شده از زخم و ترک
رو زخمای کهنه من با رفتنت زدی نمک