مسعود حکاک باور کن

باور کن کنار تو آرومه تموم دنیام
باور کن نمی گم اما مونده تو سینم تموم حرفام
باور کن اگه بخوای هم محال بی من دووم بیاری
باور کن تو که هنوزم جز راه برگشت راهی نداری
تاریک بی تو این خونه حتی
بهشتم بشه کم داره جاتو
همه می دونن بهت مریضم
تموم عمرم گذاشته با تو
همین که بی تو این خون سرده
یعنی بریدم برگرد کنارم
این اعترفه اگه نباشی
یه لحظه بی تو آروم ندارم
کجای دنیامی کجا گمت کردم
که بی تو آشوبم شبیه یک دردم
کجای این احساس انقدر بد بودم
کجا گمم کردی چی شد که کم بودم