مصطفی عابدی امید فردا

ای که مرهمی بر این دل شکسته
عطر و بوی بودنت به جان نشسته

ای که مثل خورشیدی در دل شب
جان تازه بخشیدی به قلب خسته

عشق امروز من ای امید فردا
تکیه گاه دلم در میان غم ها

نازنین حضورت برده ز یادم
تلخی لحظه های بی کسی را

پا به پای همه پنجره ها
چشم به راه تماشای تو ام

در کنار همه آینه ها
محو تصویر زیبای تو ام

من پر از لذت پرواز و تو مثل آسمانی
من کویر خسته و تشنه تو ابرمهربانی

پا به پای همه پنجره ها
چشم به راه تماشای تو ام

در کنار همه آینه ها
محو تصویر زیبای تو ام

در طلب عشق تو محو غزل خوانی ام
ساحل آرامشی در دل طوفانی ام