مهرشاد سردرگم

زیر بارون و سیگار رو لبم
به خودم میگم من مرد شبم
رنگ شب رنگ قلبم
قلبم شکست به دست هر کس
فیس تو فیس با مهرشاد قبلی
فهمیدم هیچکسی همراه من نی
درگیرم هنوز با دردای قلبی که
اندازه زخماش جا تو بدن نی

خستم ولی هنوز سر پام
فکره زندگی و تموم دردام
پاچونده منو ولی هنوز همرام
امید دارم کناره تمومه دردام
تو هم باهام همقدم باش
سمتم بیا و همدمم باش
اگ یه روزی
یه جایی
تو دیدی منو
مرهم ک نیستی بام غربیه تر باش

شاکی از روزگار منم
مرهم دردای قلبمه قلم
مینویسم شرح حالم
خوب میدونم سمت چی رهسپارم
رهسپار به ی دنیا بدی
مسیر سمته دنیای غریب
یه جایی ک توش همه بم میگن
بهتره نری جلو ادامه ندی

تنها تک تو دردا
دلخوشم به پکه تو دستام
نمیدونی چی هس تو دلم
بهم میگی به خنده سری بزن باز
هه ندیدی که چی اومد سرم
خنجر خیلیا موند روی تنم
بغض صدام همون حرفاس
ک از تنهایی با دیوار زدم

حرف دلو به هر کس زدم
رف پشتم گف رسما بدم
کم نیستن اونا که همردمن
پا تک تک آرزو ها ضبدر زدن
دردم با خیلیا هس مشترک
چند سالی هس درگیر شم
چرا از همه نزدیکا خوردم رکب
قفلم منم
قید زندگی رو کلا زدم